Poezie, Catalina & Masaya met familie

Zaterdag, een dag om uit te slapen. Opgestaan om 7u30 in plaats van om 6u30. In de voormiddag ben ik meegeweest naar het plaatselijke cultureel centrum "Los tres mundos" waar er verschillende activiteiten voorzien waren voor de kinderen ter inhuldiging van het internationale poeziefestival van Granada. Het is prachtig om te zien dat ook hier aandacht wordt besteed aan cultuur, muziek, theater, dans en poezie.

Na de middag vertrekken we, op familie uitstap naar Masaya, met de cabrio-camionette (gammele wagen zonder ramen en nog enkele mankementen) eerst richting de buitenwijk van Granada waar we de wagen omruilen voor eentje die lange afstanden aankan en daarna richting Catalina. Deze stad staat bekend voor haar plantenwinkels. Wanneer je aan de ingang staat, lijkt het een normale winkel maar eenmaal binnen (of liever gezegd in openlucht) kan je verdwalen in een regenwoud met mangobomen, varens, orchideeën en nog zoveel meer.

Aan de kant van de weg staat een oudere vrouw een soort havermout te verkopen. Zowel om mee te nemen in een plastiek zakje ofwel om ter plaatseop te drinken in een speciale houten kom. Atol Chepita is een warm geserveerde drank gemaakt van mais gemengd met melk, water en kaneel. Het doet me denken aan havermout maar dan zonder de haver.

Mirador de Catalina, waar alle toeristen zich verzamelen, zowel Nica's als Gringo's. Enkele muzikanten brengen de sfeer erin en straatverkopers doen aardig hun best om hun koopwaar aan de man te brengen. Van hieruit heb je een panoramisch uitzicht op het meer Apoyo, Granada stad en de uitgedoofde vulkaan Mombacho. Na een korte wandeling langs de smalle promenade en nog meer adembenemende uitzichten keren we terugnaar de wagen op weg naar Masaya.
Onderweg stoppen we nog even om Pupusa's te kopen tegen de kleine honger, het zijn een soort quesadillas (tortillas gevuld met kaas) voor minder dan 50eurocent per stuk.

De zonsondergang zien we aan een minder gekende "mirador" te Masaya. Henry, vader van mijn gastgezin, vind het tof om mij zoveel mogelijk te laten zien van het echte leven dus passeren we langs het lokale eetmarktje waar ze lokale gerechten verkopen (tamales, nacatamales, eieren van iguana, stoofpotje van varkensingewanden, quesadillas, soort bloedworst, kippeborst,...). Het was dan ook een interessante tussenstop.

Masaya zelf is vooral gekend voor zijn artisanale markt (mercado viejo) maar eigenlijk viel dit toch eerder tegen. Het was voor mij veel te veel gericht op toeristen en de kraampjes leken bizonder hard op elkaar.
De zon is al onder en het is tijd om terug te keren naar het koloniale Granada waar de tijd is blijven stilstaan.

's Avonds besluit ik om nog even langs de populaire Calzada te gaan wandelen waar vele restaurants en cafés zijn. Als bij toeval passeer ik een café waar er net een mime show gaat beginnen dus biertje kopen en een zitplaats vinden. De show was met buikdans, clown, mime en circustrucs geacteerd door jongeren. Enkele piramideconstructies die ze maakten zagen er gevaarlijk knap uit. Deze jongeren verdienden hun oorverdovend applaus.