Night tour Vulkaan Masaya
Door: Rani
Blijf op de hoogte en volg Rani
21 Februari 2014 | Nicaragua, Granada
Vandaag is het mijn laatste dag Spaanse les alsook krijg ik een examen. Ik heb veel bijgeleerd in deze twee weken, maar ik ben toch blij dat het we aan het einde zijn gekomen. Tijd om de theorie in de praktijk om te zetten. Examen: 96/100. Geslaagd dus!
Tegen 16uur vertrek ik op tour naar de vulkaan Masaya. Tegen 17u 's avonds arriveren we met de wagen bovenaan de krater van de nog steeds actieve vulkaan. De rook stijgt op uit de diepte en mengt zich tussen de wolken. Je kan geen lava zien, maar je voelt wel de warmte naar boven komen. Deze vulkaan wordt op de voet gevolgd en gemonitord omdat ze ieder moment een aardbeving of uitbarsting kan veroorzaken. Mits een kleine inspanning geraak je te voet aan het uitkijkpunt. De weg er naartoe is bezaaid met afgekoelde, kleine, zwarte lavagruis. Bovenaan geniet je van een prachtig uitzicht over de rokende vulkaan terwijl de zon langzaam odergaat achter de dikke rookpluimen.
Na zonsondergang hoppen we terug in de minivan op weg naar de vleermuizengrot. De "bath-cave". We krijgen een helm en een zaklamp en dalen dan te voet tot aan de ingang van de grot. In de grotten bevinden zich vier soorten vleermuizen (fruit, nectar, insecten en bloed). In de duisternis, met slechts een zaklamp in de hand, wandelen we voorbij stalagtieten en stalagmieten. Donkergrijze rotsformaties, donkerblauwe waterkristallen en verweven boomwortels vormen de thuishaven van deze bewakers van de nacht.
Als alle lichten worden gedoofd en de stilte zich in de grot heeft genesteld dan beginnen de vleermuizen hun verhalen te vertellen. Zacht gepiep, schril geroep en het fladdereren van vleugels rakelings langs je lichaam.
Mijn laatste avond in Granada sluit ik af in stijl. Het laatste concert van de week van de poezie kan ik nog net meepikken op het centrale plein. Wanneer ik daar aankom staat het plein volledig gevuld met Nica's en de minderheid toeristen. Ze luisteren gefascineerd naar de vrouwelijke zangeres die zingt over de schoonheid van hun land, Nicaragua, over vrede, over trots, over vrouwenrechten en nog zoveel meer. De Nica's zingen uit volle borst mee en op het grote scherm worden er beelden geprojecteerd van de revolutie in de jaren '70. Dit staat nog vers in hun geheugen gegrifd.
Afsluiter in de Irisch pub en aangezien het ladies night is, genieten we van gratis cuba libre!
Tegen 16uur vertrek ik op tour naar de vulkaan Masaya. Tegen 17u 's avonds arriveren we met de wagen bovenaan de krater van de nog steeds actieve vulkaan. De rook stijgt op uit de diepte en mengt zich tussen de wolken. Je kan geen lava zien, maar je voelt wel de warmte naar boven komen. Deze vulkaan wordt op de voet gevolgd en gemonitord omdat ze ieder moment een aardbeving of uitbarsting kan veroorzaken. Mits een kleine inspanning geraak je te voet aan het uitkijkpunt. De weg er naartoe is bezaaid met afgekoelde, kleine, zwarte lavagruis. Bovenaan geniet je van een prachtig uitzicht over de rokende vulkaan terwijl de zon langzaam odergaat achter de dikke rookpluimen.
Na zonsondergang hoppen we terug in de minivan op weg naar de vleermuizengrot. De "bath-cave". We krijgen een helm en een zaklamp en dalen dan te voet tot aan de ingang van de grot. In de grotten bevinden zich vier soorten vleermuizen (fruit, nectar, insecten en bloed). In de duisternis, met slechts een zaklamp in de hand, wandelen we voorbij stalagtieten en stalagmieten. Donkergrijze rotsformaties, donkerblauwe waterkristallen en verweven boomwortels vormen de thuishaven van deze bewakers van de nacht.
Als alle lichten worden gedoofd en de stilte zich in de grot heeft genesteld dan beginnen de vleermuizen hun verhalen te vertellen. Zacht gepiep, schril geroep en het fladdereren van vleugels rakelings langs je lichaam.
Mijn laatste avond in Granada sluit ik af in stijl. Het laatste concert van de week van de poezie kan ik nog net meepikken op het centrale plein. Wanneer ik daar aankom staat het plein volledig gevuld met Nica's en de minderheid toeristen. Ze luisteren gefascineerd naar de vrouwelijke zangeres die zingt over de schoonheid van hun land, Nicaragua, over vrede, over trots, over vrouwenrechten en nog zoveel meer. De Nica's zingen uit volle borst mee en op het grote scherm worden er beelden geprojecteerd van de revolutie in de jaren '70. Dit staat nog vers in hun geheugen gegrifd.
Afsluiter in de Irisch pub en aangezien het ladies night is, genieten we van gratis cuba libre!
-
04 Maart 2014 - 08:18
Karolien:
Hey Rani,
Ziet er allemaal super uit, geniet er nog maar van met volle teugen!
Ik zal van 7 tot 28 juni in Cuba zitten, we gaan nu zo ongeveer onze toer beginnen ineensteken, ik hou je op de hoogte an de planning ;-)
En mijn tijdskrediet begint ook vorm te krijgen: ik heb de Joker-Laos reis gekregen, vertrek 5 oktober en al gegarandeerd, hiphoi!! Dus kan ik beginnen dromen van Loas, Vietnam, Cambodja en Thailand...
Veel groetjes,
Karolien
-
07 Maart 2014 - 01:11
Kockelbergh Suzanne:
hallo rani, hoop dat alles goed gaat voor jou. het is al bijna 2 weken geleden dat we nog iets van je hebben gehoord. alles oké? -
07 Maart 2014 - 04:14
Rani:
Hoi hoi,
Ja hoor alles goed hier. Enkel een gebrek aan internet, computers en tijd.
Morgen schrijf ik verder dus geen zorgen. Net aangekomen in San Jose, Costa Rica.
Groetjes Rani
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
